آذین موحد

 

در سال 1372 با اتمام تحصيلاتش در آمريکا بی درنگ به ايران شتافت و مصرانه به تربيت نوازندگان جوان مشغول شد. آرزوی ديرينه اش براي خدمت به ايران از طريق فعاليت در دانشگاه تهران که سنگر نخبگان و جوانان هوشمند اين مرز و بوم است باعث شد که از سال 1373 به استخدام گروه موسيقی دانشگاه تهران درآيد و هم اکنون دانشيار گروه موسيقی و رئيس دانشکده هنرهای نمايشی و موسيقی در پرديس هنرهايی زيبا است.
متولد بهمن 1339، فراگيری موسيقی را در مدرسه بين المللی ايران زمين آغاز کرد و مدرک ليسانس و فوق ليسانس خود را در رشته نوازندگي فلوت از دانشگاه کاليفرنيا زير نظر آيرين کلوگ و ريمند فابريتزيو و دکترای خود را در رشته نوازندگی از دانشگاه ايلينوی زيرنظر الکزندر ماری (CNSM, Premiere prix, 1952) دريافت کرد. همزمان به فراگيری علوم نظری موسيقی در محضر انديشمندان همچون برونو نتل، الن سکای و الکس رينگر در حوزه موزيکولوژی و استيون گيلبرت و بيل بروکس در حوزه تئوری پرداخت و در کلاس های نوازندگان شهير عصر خود همچون ژان پير رامپال، پتر لوکاس گراف و الان ماريون شرکت جست.
طی سال های 1367 تا 1370 در دوره تربيت معلم روش الکساندر تکنيک در آمريکا شرکت جست و در سال 1370 ديپلم تخصصی اين رشته را نيز دريافت کرد. او تنها معلم رسمی اين تکنيک در خاورميانه است و اين تکنيک از ارکان مهم روش تدريس او در نوازندگی به شمار می آيد.
درسال 2001، برنده بورس تحقيقاتی يارشاطر از دانشگاه هاروارد گرديد و مطالعات فوق دکترای خود را در حوزه روانشناسی موسيقی و علوم نوازندگی انجام داد. تحقيقات او در زمينه تفسير موسيقی کلاسيک غربی به تدوين روشی پداگوژيک برای آموزش لايه های تفسير در نوازندگی موسيقی کلاسيک غربی پرداخته است.
آذين موحد اولين زن ايرانی است که پس از انقلاب به اجرای کنسرت های عموی در تالارهای شهر تهران پرداخت و در معرفی آثار برجسته فلوت به ايرانيان نقش بسيار فعالی داشته است.
بنيانگذار انجمن فلوت ايران و داور مسابقات جوان و جشنواره های فجر و دانشجويی، در دانشگاه های فرزنو، پرتلند و الينوی در آمريکا، ايونين در يونان و در انستيتوی ملی موسيقی افغانستان تدريس کرده است و به غير از کنسرت های خود در ايران کشورهای يونان، آمريکا، اتريش و افغانستان نيز به اجرای کنسرت پرداخته است.